Latarnia morska w znaczeniu nawigacji terrestrycznej to istotny znak nawigacyjny (stawa lub latarniowiec), o unikatowej konstrukcji, malowany w sposób ułatwiający dzienną identyfikację np. kolorowe pasy – łatwy do rozróżnienia i identyfikacji, opisany w publikacjach nautycznych, wyposażony w ś wiatło nawigacyjne o niepowtarzalnej[1] charakterystyce, oznaczające się większym zasięgiem niż inne światła nawigacyjne, widoczne z morza. Latarnie morskie należą do pierwszych znaków nawigacyjnych na brzegu, zaoczonych[2] przez wachtę nawigacyjną statku podchodzącego z otwartego morza pod brzeg w nocy[3]. Latarnie morskie służą do oznakowania niebezpieczeństw nawigacyjnych (mielizny, rafy – często stosując światła sektorow e – sektory oznaczają niebezpieczeństwo[4]) lub niebezpiecznych nawigacyjnie zmian linii brzegowej[5] lub oznaczają wejścia do portów morskich.
